Photo courtesy of Island Life What did this year bring? It brought the Palais des Nations in Geneva to hear my thoughts on poetry…
Photo courtesy of Namal Kamalgoda On this Boxing Day, eighteenth anniversary of the Tsunami I write about the year in which the Aragalaya swept up…
ඒ පරවුණු මල් මං ඇහින්දා ! ____________________ මම ඉන්න තැනක තිබුණෙම හිනාව ඒ හිනාව ඇතුලෙ හැංගුන විප්ලවකාරී ශෝකය නැගුව වේදනාකාරී විලාපය ඇහුන නෑහුන ගාණට මං…
කොළොම්පුරයට හිරු පායනු දුටුවෙමි ! _____________________________ කොළොම්පුරය එළිවෙන තෙක් කෙසේ ඇතිදැයි සිතිමි සගයෙකුට කතා කළෙමි නයිටක් දාගත්තෙමි ගෝ ප්‍රෝව සූදානම් කරගතිමි නයිට් කඩ වලින් කෑවෙමු …
නුඹ එනවා බලා සිටියෙමි හිතවත් වෙනවා දුටුවෙමි නික්මෙන්නට පෙර ඇයි දැයි ඇසුවෙමි පිළිතුරක් නොලද්දෙමි නිරුද්ධව බලා නොබලා සිටියෙමි නුඹෙන් සිත අහකට ගන්නට බැරි විණි නුඹ…
අවසානයක් නැති මේ මනෝවිකාරය සවන් ඇතුළත මගේ කටුක දෝංකාරය මුරුගසන් වැස්සක් එනවා අහස ඉරාගෙන පියවි සිහිය මැරෙනකොට අතරමං වෙන්නෙ මුලාවක වැටී පිපිරෙන හැම වැහි බිඳුවක්…
කොහේ හෝ මිය යන වේදනාබර ආත්මයක යටි ගිරි පුපුරුවන කෑගැසුම් මගේ සවනත පුපුරුවන තරමට දැඩිව ඇසෙන නමුදු ආයාසයෙන් මම සිනහසෙමි.. යන එන අය බොහෝ සිටිය…
තත්පරයෙන් තත්පරයට ගෙවී යන ජීවිතයේ බැඳීම් අවම කරගන්නට වෙහෙසෙමින් සිටිමි නමුදු, ලෙයින් නොඋපන් මගේ හිතමිතුර මට උඹෙන් තොර ලොවක් නැති තරම් ය. පන්තියේ එක ළඟ…
මේ ඒ ගඟමය මීට පෙර ගලා ගිය ලෙසම අහඹුවකි පැටලීම නැවත ඉඟියකි වාසගම වෙනස් කළ බව අතරමගකදි වෙලුන තෘණ පත මැවු සිහින වෙයි ගලා යන…
මං හිතන්නේ දැන් නම් ඔය හිත ගිහින් ඇති ගොඩක් දුර ඒත් මං තාම එතැන පුළුවන්ද ඔයාට හැරෙන්න ඇවිත් මාවත් එක්ක යන්න එහෙමත් නැත්තම් මට කියාදෙන්න…
මදු සාද පිරි ප්රිය සම්භාශනයක ටික් හඬින් ගැටෙන වීදුරු හඬිනි තව එකක් ගනින් මචං ඔය මදි මී විත පවා වෙයි අද මාර දැහැමි ඌත් එහෙනම්…
ගිණිපුපුරු නළියන ලෝකයම ගිණි ගොඩක් බොරු හිනාවක් පෙන්නන මිනිසුන්ට දැණුනෙ හරි හිස්කමක් මට එරෙහි ලෝකය කාමරේ දොරගුළු තෙරපන හඬ ඇසෙන මගේ සවනත කම්මලක් ! මම…
ඉඳහිටක ගලවගෙන ප්‍රේමයේ ඉණි වැටක් තවම වැරෙන් මෙන් පහර දෙන එක මගෙ වැඩක් ඒ බවත් දැන දැනම නුඹ බලා ඉන්නා වගක් සෘතු පමණයි වෙනස් වුණේ …