Menu Close

Tag: ඉඟුරු දෝසි කවි

හරිත සානුව

 “ඔයාගේ මූණේ මේ සම්බන්ධය නවත්තපු එක ගැන දුකක් ගෑවිලාවත් නෑ.. මට සැකයි, ඔයා මට ආදරේ කලා ද කියලා.” බාබන්දේසියා මකරන්දයේ ගිලුණ විසල් ගිරිදුර්ග යුවලක තුරුල්ලේ…

ඒ රහස් කුටිය..

අගුල් දා ඇත කවුළු, ඇතුළත පිටට නොපෙනෙයි, ඉර ගිනි ගනිද්දී පවා මද අඳුරකින් සැරසෙයි. දක්ෂිණාවර්තව කැරකෙන  ඇතුළත හඬ ගිලින පංකාව, ඔබේ සුවඳ ඉහිරිලා පෙඟී ගිය…

ආදරේ බර

 “ඔයා ඔච්චර දුරක නොහිටියා නම්, මට දුවලා එන්න පුළුවන් දුරක හිටියා නම්, බාගදා අපිට ආදරේ කරන්න පටන් ගන්න තිබ්බා.” -කෙටි පණිවිඩයක්- තනිකඩ හදවතක් තප්පර කටුවෙන්…

පෙම

“මට ආදරේ කරන්න එපා.. “ -කෙටි පණිවිඩයක්- ගිල්වා තබමි මම චිල් බීර ඔඩමක හදවත.. ගිලෙමින් ඔබේ දෑත් තුළ ගුලිවෙමි සුවඳ මතකෙක එබෙමින් ඔබ තුළට “හාදුවක්…

අහිමි ය

 “ඔහොම ගියොත් කවදාවත් කවුරුත්ම ආදරේ නොකරාවි..ඔහොම තනියම ඉන්න වෙයි හැමදාම” -මිතුරෙක්ගේ පණිවිඩයක්- කාලය ගලා ගොස් ඇත, එකඳු මතකයක් වත් ඉතිරි කර ගොස් නැත, ප්‍රේමය කිනම්…

I’m already taken

 මුරුගසන් වැස්සක ඇහෙන නෑහෙන එළිසමය ,සෙමෙන් දුහුවිලි වෙනකල්පාවසාන රාත්‍රිය,මින් පසුව, සුහද,ඔබ දැනනොගනු ඇත.. මා ගිලී යමින් ප්‍රේමයෙන් මි,කිසිදා ඔබ දැන නොගනු ඇතී,නමුදු අත අතහැරිනු නොහැකිමේ…