… ඕං දුවේ, උඹලගෙ අයියණ්ඩිගේ මංගල්ලේ දාට උඹට ඕක දාන්ඩ පුළුවන්…. සිසිලියානාත්, රන් මැණිකාත් බලා සිටිද්දී මාලතී කීකරු වූවාය. පන්කොළ පෙට්ටිය පතුලෙන් කිරි අම්මා ඉවතට…
මම අද රෑ කොළඹ එනවා… එන ගමන් බෙහෙතක් දෙන්නම් නිමල් අයියේ. හැබැයි, රෑ වෙනවා… එකොළහ-දොළහ වෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා! අක්ෂි වෛද්‍ය විශේෂඥ දොස්තර අයස්මන්ත පීරිස් මහත්තයාගේ…
තමාගේ විවාහ මංගල්‍යය ඉතා චාම් එකක් විය යුතුයැයි වික්‍රම තීරණයකට එළඹ…. “ඔක්කොම කාරණා කියල-කියලා අන්තිමට සිසිලියානා දළදා හාමුදුරුවෝ ඉස්සරහත් දිවුරලා කිව්වා ඒකිගෙ වැරැද්දක් නැතිය කියලා….…
යකෝ… බලාගෙන ගියාම මේ යක්කු හැමෝටම මට වැඩියෙන් තමුසෙව ලොකු වෙලානේ…. “යකෝ… බලාගෙන ගියාම මේ යක්කු හැමෝටම මට වැඩියෙන් තමුසෙව ලොකු වෙලානේ…. බඩ බැඳගෙන ඉන්න…
මාලතී, ඔයාට දළදා සමිඳු පිහිටයි! මම, ධනුෂ්ක… ඒ නිසයි මම ලියුම මෙතනිං නවත්තන්නේ. තරහ නැතිව මට ලියුමක් එවන්න. මාලතී, ඔයාට දළදා සමිඳු පිහිටයි! මම, ධනුෂ්ක’…
“ඔව් මාත්තියා…. යේකි අරී ෂන්තෝස තමා වුණා….” “අපෙ අම්මා, පොඩ්ඩකට මෙහාට ආවා නං!” එරන්දතී විළිබර සිනහවක් පා ඇතුළු ගෙට පියවර නැඟුවාය. කුතුහලයෙන් පිරුණු කුමාරිහාමි දියණියව අනුගමනය කළාය.…
අපේ චූටිගෙ තිස්පස්වෙනි උපන් දිනේනෙ…. බජව්වක් එහෙමත් තියෙනවා ඇතිනේ? “එහෙනං වැඩේ පොඩි නෑ! ඒත් කමක් නෑ. අපි දෙන්නගේ ගණනේ අපි දිගටම ආප්ප හද-හදා දෙන්නං. පිට…
ඒවා එතකොට බලා ගනිමුකෝ…. මං ඉපදුණේ උඹට ඉස්සෙල්ලනේ නංගියේ…. “ඒවා එතකොට බලා ගනිමුකෝ…. මං ඉපදුණේ උඹට ඉස්සෙල්ලනේ නංගියේ…. ඉතිං උඹට බෑ මං කරන්ඩ ඕනි එව්වා…
මාලතී ඔහු දෙස බලා සිටියේ මුරණ්ඩු බැල්මක් දෑසෙහි රඳවාගත් ගමන්මය. ඇගේ දෙතොල් පෙති…. යුවති කිරිල්ලී හින්දා මේ දවස්වල කිරිල්ලියන් ගැන විමසිල්ලෙන් සිටින නිසාය, මේ පරෙවි…
‘මී හරක් අං පිටින් ගිලින්නෝ’ත්; ආත්මාර්ථය මිස පරාර්ථය ගැන කිසිම හැඟීමක්- දැනීමක් නැති වචීපරමලා, අපාය සහායකයලා එහෙමත් අපේ සමාගමට වරින්-වර….. සමහරවිට ඒ වයසේ හැටි වෙන්නටත්…
කොහොමද උඹට විතරක් නිල්පාට ඇස් හම්බ වුණේ කියලා දැනගත්තමය කියමු… “…. මොන මඟුලකට ඔව්වා හාරා අවුස්සන්ඩ යනවද බං? කොහොමද උඹට විතරක් නිල්පාට ඇස් හම්බ වුණේ…
උත්තරීතර දෙවියන් වහන්සේත් කෙනෙකු මියයන තුරුම එයාව විනිශ්චය කරන්නෙ නැහැල්ලුනේ…. මගේ අමනකම් හංගාගෙන ඉන්නා පුරුද්දක් මට නැති නිසා පෙළක් වෙලාවට මමම ඒවා මතු කරන්නෙමි. එහෙම…
ඕවායි විස්ස විද්දියාලයි මේ කාලේ තිස්සෙම වහල දාපු ගමන් නොවැ? “මම ආයෙ එනවා නැන්දා… මෙඩිකල් කොලේජ් එක වහල හින්දා ඉක්මනටම එන්නංකො!” “ඔව්, ඔව්. ආයෙ එන්ඩම…
(වමේ සිට) තුවාන්, දයානන්ද, ඇන්ඩර්සන් බංගලාවේ දෙදෙනෙක්, හරිශ්චන්ද්‍ර, හා අජන්ත (වාඩිවී-) නලින්, අනිල් හා ප්‍රියන්ත…. … මිතුරන් පිරිසක් හා එක්ව හවුලේ කරගෙන ගිය ඒ කුකුළු…
ධනුෂ්ක කතා කළේ සිනාසෙමිනි. මිලින්දගේ දෙතොල් අතරෙත් සිනා රැල්ලකි. එහෙත් මාලතී සිටියේ…. මෙතෙක් දිනක් සිහිනයෙන් දුටු ඒ මුහුණ… සිය දහස් වාරයක් සිතෙන් මවා ගත් ඒ…
මා ඇයටත් දීර්ඝායුෂ ප්‍රාර්ථනා කරන්නේ නැත! “හරියට හරි මචං….. -අන්න අම්මයි තාත්තයි දෙන්නා මාව හොයනවා බං…. චූටි… චූටි. කොහෙද බං උඹ ගියේ?- කියලත් පෙළක් වෙලාවට…
කෙනෙකුට තමන්ගේ අත්දැකීම්වලින් මිදෙන්නට හැකිද? නිර්මාණයක් කරද්දී හෝ ජීවිත විස්තරයක් කරද්දී හෝ කෙනෙකුට තමන්ගේ අත්දැකීම්වලින් මිදෙන්නට හැකිද? සාමාන්‍ය කතාබහේදී පවා අපෙන් එළියට එන්නේ අපේ ජීවිතයයි!…
ගෝල බාලයන්ට සැර කෙනෙක් වුණත් ඒ ටීචර් පුතාලා දෙන්නාට පත්තිනි අම්මෙක් වුණාය. “ආනේ ඇත්තද? කුමුදුල අම්මේ, අපේ ගෙදරින් මායි සුනිලුයි ඇරෙන්න සේරමලා මුලින්ම ගියේ එහාට…
සිරි දළදා හාමුදුරුවන් වහන්සේම තමයි එදා පිහිට වුණේ! “මොකද ඒකෙන් නරකක් වුණ එකක්ය?” “වෙච්ච තරම මදැයි… තව ඩිංගෙන්…. මතකයිනෙ…” “මොකද මට අමතක? දළදා හාමුදුරුවොම තමා…
මුලින්ම පෙනෙන්නේ අරුණලු කිරණ…. 1 දර්ශනය: ‘ෆ්හූ ඌ ඌ ඌ ඌ…….’ ශබ්දයක් පැතිරෙයි. පෙනෙන්නේ අඳුර පමණකි. ක්‍රමයෙන් දර්ශනය දකුණු පසට ගමන් කරයි. මුලින්ම පෙනෙන්නට පටන්…
දැන්වත් ඉඳියිනෙ එක තැනකට වෙලා, දාංගලේ නැතිව…. “දෙයි හාමුදුරුවනේ…. බෙර කොටේ වගේ ඉදිමිලා දුවේ…” අම්මා දුම් ගෙයි රාක්කය අත-පත ගාන බව මාලතී දැනගත්තේ බෝතල් ගැටෙන…
පූර්ණ සූර්යග්‍රහණයක් දිස්වෙන්නේ……. උපදේශයෙන් කියැවිලා තියෙන්නේ වදකහ මංචාඩියක් ගලගාලා දියරයකට මිශ්‍ර කරගන්නැයි කියලාය. “හානේ! එහෙමද කියලා තිබුණය කියන්නේ… අපට පත්තර හම්බ වෙච්ච එකක්යැ පුතා. ආයෙ…
බලපං…. ඒකි මේ පැත්ත බලනවද කියලා…. යුවතිය ලිස්සා වැටෙන හැටි ඔහු හොඳ හැටි දුටුවේය. “වැටුණා!” ධනුෂ්කට කෑ ගැසුණි. බයිනෝකියුලරයෙන් දෙනෙත් මෑත් කළ ඔහු මිලින්ද දෙස…
ලෝකයේ ලොකුම පාවෙන රෙස්ටෝරන්ට් එකට යද්දීත් ඒ සල්ලි මල්ල…. ඔබ හැර නොයන සෙවණැල්ල වගේම ඒ සල්ලි මල්ල මා එක්ක හැම තැනම ගියේය. එහෙම ගියේ කාටවත්…
සොයිසලා තුන් දෙනෙකුගේ චණ්ඩිකම්වලින් බදුල්ල හෙල්ලී හිටි ඒ කාලේ…. “අනේ රංජි පුතේ…. සොයිසා කියලා මහා ලොකු සල්ලිකාරයෝ වගයක් මේ පැත්ත හොල්ලාන හිටියා කියලා විතරක් යාන්තමට…
අඩියෙන් අඩිය තමයි ඒවා ලබා ගත්තේ…. “දැනට තිස් අවුරුද්දකට ඉස්සෙල්ලයි හම්බන්තොට රෝහලේ අක්ෂි වෛද්‍ය අංශය පටන් ගත්තේ. තනි දොස්තර මහත්මයෙකුගෙන්… වෛද්‍ය A.P.S. අබේසූරිය මහත්මයා මෙහාට…
අපේ මහජන නියෝජිත උන්නාන්සේලා ගෙඹි සෙල්ලම කළාම…. ඇත්තනේ! රසම රස සුප් එකක් නිකම්ම හැදිලාය! එදාත් ජෝලා පිරිස එකතුවී මුදල් ගෙව්වා මිස මට වියදම් කරන්නට ඉඩ…
‘තල තෙලට වේළේ – මී බෙටි කුමට වේළේ’ කිව්වාසේ… ‘තල තෙලට වේළේ – මී බෙටි කුමට වේළේ’ කිව්වා වගෙය. මගෙන් එතැනට පලක් නැතත්, මමත් පස්සෙන්…
“ආපහු යන්න කලින් මගේ යාළුවන්ට තෑගි දෙන්න පොඩි-පොඩි ස්වනියර් ටිකුත් ගන්න ඕනි….” පොඩි පොඩි තෑගි ගන්න හොඳ තැනකට යමු පස්සේ……. “ඒකට අපි පස්සේ උඹව එක්ක…
මේ ලෙඩේ හැදුණු වෙනත් දොස්තර මහත්තයෙකු ඉන්නවා වෙන්නට බැරිය! “තව විනාඩි දහයෙන් අපි ඔතන.” මට ඇසුණේ මෙහා කෙළවරින් කියූ දේ පමණකි. එහා කෙළවරින් කියන්නට ඇතිදේ…