ජිවිතේ අපිට සමහර වෙලාවල් එනවා කාටවත්ම අපිව වටින්නේ නැහැ ඇයි මම ජීවත් වෙන්නේ කියලා හිතෙන.අන්තෙටම කලකිරුනු එහෙම වෙලාවක මැරෙන්න හිතෙන්න වුනත් පුලුවනි.මම ඒ හැගීම විදලා…
කොරෝනා නිසා ඉරට කලින් වැඩට යන ඉරට පස්සේ ගෙදර එන විකාර ජීවන රටාව මග හැරුන අතරම අත්‍යවශ්‍ය සේවා රාජකාරියෙන් දින දෙකක විරාමයක්ද ලැබුනි.මේ කාලය අතර…
වාවන්නට පුලුවනි නම් සිතකට තවත් එපමක්ටම වාවා ඇත මා මේ දුකත් ජීවිතයට කදුල මෙමට හුරු වුනත් දෙතොලතරට ආ හිනාව මහ මෙරක් නිම් නොමැතිව ගැයුවත් මා…
මුලින්ම දැක්ක දවස අරවා මේවා මොකකවත් මට මතක නම් නැහැ.හැබැයි ජීවිතයේ හිටපු හොදම හොද යාලුවා තමයි එයා.එකම ගමේ වුන නෑකමකුත් තියෙන එකම school van එකක…
සමහර චිත්‍ර ශිල්පීන්ට තමන්ගෙම කියලා කැන්වස් රෙද්දක් ගන්න ක්‍රමයක් නැතිව, එක්කෝ සල්ලි නැති කමින් , හොද මොනවර්‍ය ද කියලා නොදන්නා කමින් හෝ උවමනාවක් නැති කමින්…
දකින විට හිනයක් හිනා මල් පෙති පිපෙන කදුල මට අත වනා කරනු ඔච්චම් කොහොම……
අද ඒ කියන්නේ පෙබරවාරි 24 වෙනිදා දවසක්. 🙂අවුරුද්දටම මේ දවස එන්නේ එකම එක පාරක් විතරක් වගේම ජීවිතයට මේ වගේ මතකයන් එකතු කරන දවස් එන්නේත් බොහෝම…
එකට යන්නට දිනක අත් බැද පෝරු මස්තක බැදුණ දා ගිලිහෙනා බව නොම දැනුනි මට සිතේ රැදි සෙනෙහස් කව අපේ කියා දෙන්නට පහදවන්නට ඉඩක් නැති මොහොතක…
සිතට හැකිනම් නොරිදී ඉන්නට නෙතට හැකිනම් නොපෙනෙනා ලෙස ඉන්නට මුවට හැකිනම් සිත රිදෙන වදන් තෙපලන්නට සවනට හැකිනම් නොඇසුනා ලෙස ඉන්නට මෙමට හැකිය කදුලැලි අමතක කර…
තුටින් මා පියා නුඹට මා සරණ කර දුන් දිනේ මුළු දිවියම නුඹ රකින්නට කැපකෙරැවෙමි අකමැතෙන් වුවත්, මා පෙම් කල ඇයව කරකාර ගත්තා නම් අද විදින්නෙමි…
මගේ තියරිය වෙනස් එකක් .. අකැමැති වුනත් කැමැත්තක් ඇති කර ගනිපු රස්සාවක් මට තියෙන එකේ සැලරි එකත් දේව පිහිටෙන් five digits වලින් සෙට් වෙලා එනවා…
ජිවිතය …අපි එක එක කෙනා ඒක දකින විදිය වෙනස්. කෙනෙක් මේ සසර පුරා කරන ලද මහා අනර්ඝ පිංකම් පලදීමෙන් ලද මේ ජිවිතය විදින අතරම තවකෙක්…
මාලිගා මන්දිර අහසට උස් වූ කල හිර විය බිත්ති හතරක් තුලට අඩ අදුර දුලි වලා මැද දෙකන් පිරවූ මහා හඩවල් මැද ඉකී බිදි අතීතයක නිහඩවම…
බලාසිටීම එය කෙතරම් වෙහෙසකර දැයි විටින් විට ජීවිතයට කියා දෙන්නට තරම් කුරිරු වු සසර ගමනක් ගෙවා ඇවිත් බව පසක් වෙන හැම මොහොතකදිම …. නුඹ බිය…
ඉවසීම හුරුය පුරුදුය දුරක හිටි කාලයද අපමණව මට හුරුය නමුදු ලං ලංව හිදින කල මවන මේ දුරස්බව මා බොහෝ සේ විඩාකරන ලදී නුඹ මෙමට හිමි…
නිමක් නැත නිමාවක් දකිනු නැත විඩාවක් පමණි ගතසිත වෙලා ගෙන රැදෙන්නේ දනිමි අවසන් වෙමින් පවත්නා බව දැරිමේ හපන්කම බලා ඉමි එනතුරා අත්හරින නිමේෂය (15.02.2018 දරා…
අත හරින්නට හිතෙන තැන් වල තදින් අල්ලන් හිටියා හැරයන්නට හිතෙන තැන් වල නොයා නැවතී හිටියා රිදෙන හිත ඉරිතැලෙන හිත ඉවසා දරා හිටියා කදුලු පිරි දෑසින්…
හරියටම අදින් දින 587 කට කලින් හිටිය මම ආයෙමත් ම මම විදියට එනවා නම් , නැතිවෙච්චි ගොඩරියක් දේවල් ආයෙමත් මගේ ජීවිතයට එනවා නම් , මම…
50:200 මේක මාර අනුපාතයක්.. වෙනස සන්සන්දනය කිරීමට වෙහෙස වෙමින්.. 50 න් අඩු කල විට යලිත් එකතු කල යුතු නොවන අතර 200 න් අඩු කිරීම යලි…
කියන්නට බොහෝ දේ තිබුනත් නොකියා ඉන්න අන් අය හිත රිදේ යැයි හිතේහිම රදවා ගත්ත මගේ හිත කියවන්න පුලුවන් වුනිනම් නුඹ හට යම් දිනක නුඹ ඉකිගසනු…
දහසක් සීතාවන් ඉදිරියේ සැලෙනු ඇත රහත් නොම වු පිරිමි සිත නමුදු ඒ හිතේ කිදා බැසීමට තරම් ප්‍රභල විය නම් පතිනියගේ පෙම අහෝ සීතා පසු බසිනු…
නුඹ ලග රැදෙමි මගේ ආදරෙ නුඹ හින්දා හිත ගුලි කර ගනිමි නුඹ හට ආදරේ හින්දා මුලු ලොව උරන වී හිටි දා නුඹ එක්කා මම නුඹ…
ජිව්තය ලස්සනම ලස්සනයි කියලා මම හිතුවට ඒක ඒ තරමට ලස්සන නැති බව තේරුම් ගන්න මට මේ තරම් වෙලා යන්නේ ඇයි ද මන්දා … මට කොහේදි…
සමුගැනීම ලේසි යමක් නොවන බව කියාදුන් නුඹම අද දරා ගැනීම ලේසි යමක් නොවන බව කියාදුන් නුඹම අද හිතක් පපුවක් නැති බව දැනුනද මෙමට නුඹ ගැන…
” වැඩකට යනවා ද දැන්? “ රටේම ඕපාදූප ගෙයි ඉස්සරහට වෙලා හොයන මනුස්සයාගේ මනුස්සකමටත් ගරු කරන්න එපායි කියලා හිතුන එකේ ඔන්න ඔහේ උත්තරයක් දුන්නා..😋 ”…
යනෙන මාවත නිමක් නොපෙනෙන විටක හදවත ඉරි තලා පෙනි නොපෙනෙන මුවේ මදහස ජිවිතය ගැන පැවසුවා…
කල් බැලුවෙමි….. නමුත් වෙනසක් නොමැත… පෙර දා හා සැසැදුවෙමි… වෙනසක් දුටිමි…. කාලය නුඹ….. පුදුමයකි…
කෝ අදත් නැද්ද මිස් ඔයාගේනිසි බලධාරියා කියාකවුන්ටරයේ අක්කා මිස්වඇසු කස්ටමර් අන්කල් වෙතටයි,, එච්චර අනතුරක් වෙලාත් අසනිපෙන් ඉන්න කොටත් හිනාවෙන්ම හිටිය මිස් ,කොච්චර ටෙන්ෂන් වුනත් හිනා…
සමහර පින්තුර , සමහර වචන , සමහර හැසිරිම් , සමහර හැඟිම් , තියෙනවා හිත කොච්චර විස්වාස කරත් කොනිත්තනවා වගේ ඒවා 👿 උත්තර ඕන තරම් ඇති..…
යන එන හැම තැනම මා එක්කලා ලඟ හිටියා හුසේන් බෝල්ට් හවසට අපි පැරදෙව්වා විශාකා තෝමෝ සේ සොඳුරුව ගියෙත් එදා අපි ලොව හැමට කැපෙනා යුවලකුත් වුනා…