කෑම එහෙමත් නැත්නම් ආහාර අපේ ජීවිතේ වැදගත්ම අංගයක් නේ.. (කාට නැති උනත් මටනං එහෙමයි 😀 ) සමහරු ජීවත් වෙන්න කද්දී, තවත් සමහරු කන්න ජීවත්…
මිත්‍රවරුනි YouTube එක කියන්නේ පිස්සු හැදෙන වංකගිරියක්. ඔන්න ලැප්ටොපේ ඔන් කරලා.. හරිබරි ගැහිලා වාඩි වෙලා.. කන් දෙක වැහෙන්න හෙඩ් ෆෝන් එක එහෙම දාගෙන ලෑස්ති වෙන්නේ…
දයාබර වැම්පයර්තුමනි, අපි ඔබතුමාට මෙසේ රපෝර්තු කරමු! හය හතරක් නොදන්නා මෝඩ ගුණමකු රැළක් ගෝ ගෝ ගගා හිටියා එකතු වී මහ පාරේ යකෝ! කාගේ හයියෙන්ද…
කිටි කිටියේ හිරවී ෆුඩ් බෝඩයේ එල්ලී දාඩිය පෙරාගෙන ආපු කාලය මිස් වී රත්මලානෙන් නඟින නංගී පෑවා හිනාවක් ලංවී කොල්ලුපිටියේ බැංකු අක්කා කියන ‘මෝනින්’ මිස්…
රෑ මැදියමට පැය තුනයි ඉර තාමත් උඩ වැඩ දහඩිය පෙඟුණු පුටුවක කැරකෙමි එක තැනක අපි වැඩ විටෙක දුරබනුව නද දෙයි ඒ තව ‘ටාස්කයක්’…
පෘථග්ජන මිනිස්සු වෙච්චි අපි හැම මොහොතේම මොකක් හරි දේකට ආසා කරනවා.. මොකක් හරි හැඟීමකට ආදරය කරනවා. ඒ ආසාව සන්තෝසදායක දෙයක් නම් ඒ විඳීම ආයේ සැරයක්…
ඇටකෝටු හිරිවට්ටන පාන්දර හීතල එක්ක ඔට්ටු වෙන්න පොරොව ගත්තු ජැකට් එක ඇතුලෙනුත් හරිම අකීකරු විදිහට හීතල හුළඟ ඉදිකටු වගේ හමට වදිනවා. හුස්ම පිටවෙද්දී නහයෙන් කටින්…
නැගිටින්නෙපා ඉක්මනින් පුතේ අද පෙන්නන්න බෑ මට කඳුළු ගුරු “දෙ” ගුරු රැස්වීම ඉස්කෝලෙ අද එක්කෙනෙක් ආවට මදිලු එදා අවුරුදු පහට කලියෙන් ආවේ පැනගෙන කඩුළු…
කෝල සිනහව හිතේ රැඳුනා උර තලේ බර සුසුම් දැනුනා සුමුදු අතැඟිලි පහස දැනුනා කැරලි කෙහෙරැලි අතර වෙලුනා සිසි කැලුම් පරදන සිනා ඇත්තී හී සරය පරදන…
සීතල කරපු කාමරේ සැප පුටුවට බර වෙලා වටේට ලයිට් හයි කරපු කන්නඩියෙන් මං බලාගෙන ඉන්නවා. දකුණු අර්ධගෝලේ තියෙන ලොකුම ශොපින් සෙන්ටර් එකේ මේ ‘සැලෝන්’…
“723” ටීවී එකේ එහෙම කිව්වා. ඒ මං ඉන්න වික්ටෝරියා ප්‍රාන්තේ ඊයේ දවස ඇතුළත කොවිඩ් පොසිටිව් වෙච්චි ගාන.. මැච් එකක රිසල්ට් බලනවා වගේ හැමදාම උදේට ඇඳෙන්…
දහඩියෙන් පෙඟුණු මිනිස්සු පිඹිමින් උඩ බොත්තම් ගලවාගෙන ශර්ට් අස්සට දුම් දමන ප්ලේන්ටිය – අනුපානයට සිකැරට්ටුවක් දල්වා බ්ලොග්ගල් අට්ටි දෙකකට – හරහට බැලන්ස් වූ ලෑලි බංකුවේ…
Deep Learning, Artificial Intelligence වගේ දේවල් හෙනම බරසාර විදිහට කතා වෙද්දී තියෙන ලොකුම කේස් එක තමයි මේ රෙද්ද මොකද්ද කියලා සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක්ට කියවලවත් තේරුම් ගන්න…
අපි හැමදාම කතා වෙනවා ලංකාවේ අධ්‍යාපන ක්‍රමයේ වෙනසක් වෙන්න ඕනේ කියලා. ඇත්ත!ජාතික අධ්‍යාපන ප්‍රථිපත්තියක් වගේම විෂය නිර්දේශ වල වෙනස්කම් එක වසරේ ඉදන්ම ඇති විය යුතුයි.…
අටං අයියා පහුගිය දොහේ මං කොටපු නාඩියකට “මා නොදකින විසිතුරු ගැන මට පවසනවද ඔයා ………… කියලා කියවනවා මමනං” කියලා කොමෙන්ට් එකක් දාලා තිබ්බා. ගියපු කරපු…
සුබාෂ් මෙහි එන්න… ගිය සතියේ අපි දැමූ සිස්ටමේ බග් එකක්. හනික ගොස් client හට – Fix එකක් කර එන්න. ලොක්ක දුන් අවසරෙන් – ටුක් එකක…
පාසල් ප්‍රේමේ හරිම අලංකෘත එකක්. මේකත් එහෙම කතාවක්. නම් ගම් ඔක්කොම කල්පිතයි. විස්තර ඔක්කොම කල්පිත නෑ. මේක අට වසරේ විතර වෙච්චි දෙයක්. දැන් තොපි කියයි…
ගොඩක් කාලෙකින් ඒ කිව්වේ සෑහෙන්න කාලෙකින් නාඩියක් කොටපු නැති වෙච්චි, ආයේ කොටපන් ආයේ කොටපන් කියලා හතර අතෙන් කෑ ගහන්න ගත්තු එකේ ඔන්න ඔහේ කොටලා දානවා…
දවස් ගානක් වැහැලා මුළු කොළඹ ම තෙත බරියන් වෙච්චි සතියකට පස්සේ හරි අපූරුවට ඉර එළිය වැටිලා තිබිච්චි දවසක අවසානේ.. වැස්සට ලුණු කහට හේදුනු තට්ටු බර…
මේ ඒ හාදුව නෙවෙයි… දස මාසයක් කුසයේ වද දිදී ඉඳලා නෙක් වේදනා දීලා මේ ලෝකේ එළිය දැක්ක මොහොතේ, ඒ වේදනා ඔක්කොම අමතක කරලා තෙත් වෙච්චි…
වනේ වන කුසුම් පරයන පැහැ වත කමලේ බාලේ ඉඳන් රැහැ බබලපු නෙත් සඟලේ කොමළ සිනා කැන් වගුරපු දසන් පෙලේ මිහිර කෙලෙස මකවන්න ද පපු මඩලේ…
සදාදර හිමාලි, කඩදාසියක් හොයාගෙන මොනවා හරි කුරුටු ගාන්න ඕනේ කියලා හිතා ගත්තේ හිතේ පිරිච්චි කතා ඔක්කොම අකුරු වලට ගුලි කරනවා කියලා හිතාගෙන. කොළඹ හරි නපුරුයි..…
සිරි ලංකාවේ සයිබර් වාසී අපි සති පඩි කාරයෝය! ඒ කියන්නේ සතිය ගෙවා ගන්නට හොඳ ලෙල්ලක් අනිවා හැම සතියෙම සුවර් ය. සමහර සති වල බෝනස් එක්ක…
ඔහු නැත සැම විටම ළඟ පාතක… ඇත ඒ විටක ඈ ළඟ තිරය පිටුපස… සුසුම් හෙලුවත් දැනුනේ මටම මිස වළකනු කෙලෙස ඉකි බිඳුමන් ගැහැණු හිතකට ආලින්දය…