දිරච්ච රෙදිකඩ ගලවා විසිකර පඩිබර පැත්තට ඇදෙන තරාදිය මොට්ට කඩුව ලා පසෙක කුමරියේ නුඹ ගන්නවා රයිසිය අතට නිතරම හනි හනිකට හලනවා ගල් බොරළු බේරා එමට…
ජීවිතය ගමනකි වට වංගු කඳු දුර්ග පිරි මගක ඇදෙනා ලොකු පොඩි මතක පිරිමැද සිත සතුට ගෙනෙනා නිමල සිනාවක මහිමය සිරි සොබනා… සිත ඉඟිකර සැණිනා මුව…
හිත්පිත් නැති කටු කොරෝනාව දුව පැන ඇවිදින නුවර හිරකර නුඹ ගෙදර… නිදහස කවදා ද දින ගනිනවා ඇති පෙරළමින් දින දසුන, එදවස හෙට නම්… ඉපිලෙනවා ඇති…
සිත සයුරකි සිතුම් රළ හැඟුම් නල මතුවෙන…English version Mind is an Ocean
සිරිමෙවෙන් මහත්තයා දවසේ පත්තරෙත් අරන් ආවේ ජැම්සන් ගහ යට බංකුවේ වාඩි වෙන්න හිතාගෙන. ගහේ අතුපතර පනිමින් තොරතෝංචියක් නැතිව සද්ද කර කර ප්රීති වෙන පැණි කුරුල්ලන්…
පසුගිය දිනක දඹුල්ල බස් නැවතුම් පොළේ සිහිසුන්ව ඇදවැටුණ හමුදා සෙබළෙකු හට උපකාර කිරීමට අසල සිටි කිසිවෙකු ඉදිරිපත් නොවූ කනගාටුදායක පුවතක් සැලවුණා. පැය භාගයකට ආසන්න කාලයකට…
වසර 1886 මැයි පළමු දින වැඩ වරා රොක් වුණ කම්කරු විරුවනී හේමාකට් චතුරශ්‍රයේ පැය අටක වැඩ මුරය ඉල්ලමින හිත්පිත් නැති උණ්ඩ වරුසාවට ළය දුන්න සිවු…
“The deep roots never doubt spring will come.” ― Marty Rubin වඩාත් දුෂ්කර හා අඳුරු (අපිට එතරම් හුරු නැතත් දරුණු හිම කුණාටුවෙන් පීඩා විඳින, හිරු…
මනුස්සකම ජනප්‍රිය පදයකි හෝඩියේ මුලකුර මුලට අවුදින් පහසුවෙන් මතුවෙන ලොප් වූ කල යහමින් දිලෙන
පඩිපත අහිමි උර ඇට පෑදුණ ගිනිගත් හිස් තෝඩු අරුංගල් මාල වළලු අත්ලේන්සුවක ගුළිකරගෙන බලා ඉන්නවා ඔරලෝසුවෙ කටු පිම්මේ දුවනවා රන් කඩ පොළ කළුවැල්ලෙ දිලෙනවා මොනර…
දවසක් උදේක හිමිදිරි හිරු රැස විඳිමින් ඇවිදින කෙනෙකු පඳුරක් පසු කර යන අතරතුර දී ඔහු දකිනවා ඉගිලෙන පුංචි, පුංචි සමනළයින් රෑනක්… මොහොතක් නැවතුන ඔහු දකිනවා…
බේකරි කඩේ පිහිටියේ අපේ ගෙදරට මීටර 150 ක විතර දුරින්. උදෙන් ඒ යනෙන ගමනේ හමුවෙන පුරුදු මුහුණු බොහෝමයකි.උදේ අඳුරේම වෙරළ දෙසට ඇදෙන මාළු වෙළෙන්දන් තොග…
පැනිපිරි රටඉඳි බෙදන්නේ පාමුල දිය සිහිල, තුරුහිස දවන හිරු විඳගෙන සවිබල ගස
දැවුවත් කරටිය එමට පොල් ගසත් නැමෙන්නෙ ඉරු දෙසට…
හදිස්සියෙම මල පොඩි සිඤ්ඤෝ පරලොව යමින් උන්නෙ…ඈතින් ලොකු සද්දයක් ඇහෙනවා, හංදිය දිහාට සද්දේ වැඩි වෙනවා, පැහැදිලිව ඇහෙනවා.ලාබ කරා හාල් ලාබයි…ලාබයි ලාබයි පොල්…එන්ඩ, එන්ඩ ලොකු ලූණු…
පුහ්! මෙච්චර දුරක් ඇවිල්ලත් තවම ඉවරයක් නැහැනේ… හිතූ ඔහු ආ මග හැරී බැලුවේ නළලින් බේරෙන දාඩිය පිට අත්ලෙන් පිහමින්. ඇවිදින්න පණ නැතිව ඇද, ඇද ඈත…
මෝදුවෙන සඳ දිලෙන්නේ සැඟවුන හිරුගේ කිරණ අරගෙන… වියැකෙන සඳ බැසයන්නේ අඳුර පතුරවමින… සඳ එළිය මුවාකල තරුකැට පෙනෙන්නේ අඳුර ගිලගත් අහසේ බැබළෙන… දුර ඈත ඉඳන් පුංචි…
හිරු රැසින් බැබළුණ ද අහංකාර සඳ රැස් දි දී උගේම එළිය විහිදුවන්නේ කඳෝකිමි… English Version: The Light
ගැණලා අංශක ගානට මැනලා බෙදා පාද කෝණ තෝරාගෙන මෝස්තරය ඔබින රැය පුරා වෙහෙසී, සුදෝ සුදු දැලක් වියුවා… හැඩ වැඩ බලද්දි මුල්ලෙන් මුල්ලට ඇදී දැලේ හිරවුන…
ලඟාවිය නොහැකි උසක පීදුම ඇද කඩා බිම හෙලන්නට දණ්ඩ කෙළවර ඇමිණූ කොක්ක
පාවෙමි නිදහසේ හොඳ සිහියෙන් එපා එල්ලන්න පාට පාට ඊයම් බරු…
ඉස්සර දවසක ලස්සන හවසක රන්වන් මූදු වැලි තීරය දිගේ ඔහේ ඇවිද ගිය කාලය මතක ද… ඈත එපිට ආකාසෙ සිපගෙන නිල් සයුර දිලිසෙන ලස්සන… පෙරළි පෙරළි…
හැරමිටිය අතේ දරන්නා එය ආධාරකයක් කරගෙන සෙමින් සෙමින් පියවර මැනිය හැකිය. පුරුද්දට අතේ අරන් හයියෙන් යා හැකිය. වටේ කරකැවිය ද හැකිය, එනමුත් හැරමිටිය අනෙකාගේ නාසයේ…
හදිස්සියකදි රන් පවුමට ඉහළම මුදලක් ගෙවනවා… අවපැහැ දැන්විම පහන් කණුවේ බඳේ මලකඩ කම්බි පටකින් එල්ලී ගෙන සුළඟේ පොරබඳි… අනතුරකදි විගස ළඟාවෙන රක්සන පොරොන්දු විසල් දැන්වීම්…
මගේ අහස ගිලගෙන අඳුර පහර පිට පහර දෙමින් පිරික්සයි ඉවසුමේ සිතිජය නිදි නැති රැය දිගුය රිදුම් දෙන උරහිස් විඩා බර දෙනෙත් පෙළන්නේ නොනිමිව කඳුළු නැත…
දැවුවත් මා නුඹ බුම්මාගෙන නොඉඳ ආවම ලස්සන…
ඝන අඳුරේ සැඟවිලා පුංචි තරු සඟළ මුදු කන්පෙති පාළුය කවදා ද පායන්නේ නව සඳ…
තොරක් නැතිව ඇදහැළුණ වැස්ස පුංචි විරාමයක් දීලා… වීදි පහන් එළියේ කඩිසර මෙරුවන් සැනකෙළියක… අඳුරු අහසේ උදා හිරු ද සැඟවීලා කාක කරච්චලය පහන් කණුව වටේ විසිරුන…
මුසුකොට සප්ත වර්ණ කලතා සැදෙන සොබා සුදු එළිය අවර්ණයි… මතුපිට වැටෙනා එසුදු එළිය අරගෙන යටකර සඟාවා අන් පැහැ සැම පාට, පාටින් දිලෙන්නේ මතුකර විහිදුවා රිසී…
මවාපාන යස්සයා බිය පතුරුවන බලා ඉඳී නටන්න තොයිලය පේවී පන්දම් විලක්කු අතින් කටින් ගෙන…